Sinds vrijdag 14 oktober 2016 kunnen de bewoners van woon- en zorgcentrum Gerardus Majella een fietstocht door Denekamp en haar omgeving maken, zonder dat ze daarvoor naar buiten hoeven.
De stichting had begin vorig jaar een Fietslabyrint aan de bewoners aangeboden. Nu zijn enkele fietsroutes uit de directe omgeving aan het Fietslabyrint toegevoegd. De in het kader van het 25 jarig bestaan van de stichting aangeboden nieuwe routes bieden de bewoners de mogelijkheid vanaf de watermolen op het Singraven een ritje te trappen door het Borgbos richting Beuningen, of via de Kasteellaan richting De Knik. Ook het centrum van Denekamp kan op deze manier verkend worden. Voor met name al die bewoners die dit normaliter (al lange tijd) niet meer kunnen een schitterend initiatief.
Fietslabyrint is een beeldscherm dat voor een home- of bewegingstrainer geplaatst wordt en veel wordt toegepast in de ouderenzorg. Op het beeldscherm kan via een duidelijk menu een keuze worden gemaakt uit één van de vele beschikbare fietsroutes. Door te beginnen met fietsen start de route en kan de fietser de omgeving verkennen, waarbij op knooppunten links of rechts kan worden afgeslagen. Voor wie niet meer buiten kan fietsen, is Fietslabyrint een mogelijkheid om de buitenwereld te blijven verkennen.
Het Fietslabyrint is voor meer dan alleen een leuk fietsritje.
Motivatie om te bewegen
De route op het scherm stopt met draaien als de fietser stopt met bewegen. Fietslabyrint daagt daardoor uit om verder te fietsen zonder dat het wordt ervaren als saai, omdat de fietser benieuwd is wat er om de volgende hoek gebeurt. Zo letten mensen niet meer op de tijd maar komen ongemerkt wel aan de nodige beweging, al fietsend trainen ze hun spierkracht en conditie. Uit onderzoek blijkt dat ouderen in zorginstellingen vaak te weinig bewegen, terwijl bewegen essentieel is om gezond te blijven.
Zelfstandig de buitenwereld verkennen
Door middel van Fietslabyrint is het mogelijk om in een veilige omgeving te fietsen. De routes met keuzes maken het mogelijk de omgeving steeds op een andere manier te verkennen en geven de gebruiker een gevoel van autonomie, zonder dat men de zorginstelling hoeft te verlaten. Door de recente beelden houdt men voeling met dat wat zich buiten afspeelt. Het geluid van spelende kinderen, blaffende honden, kerkklokken en natuurlijk de fietsbel maken de route extra levendig en zorgen voor een auditieve prikkel.
Herinneringen ophalen
Tijdens het fietsen herkennen gebruikers vaak straten, huizen en gebouwen, door routes te fietsen op locaties die zij kennen van vroeger. Dit zijn belangrijke stimulansen voor de hersenen en geven houvast in een wereld waar ouderen die herkenning juist steeds meer kwijtraken. Het ophalen van herinneringen met verzorgers en medebewoners vormt bovendien een manier om met elkaar in gesprek te komen. We zien vaak dat iemand een stoel bijschuift om samen van de beelden te kunnen genieten en zo wordt het fietsen een sociale activiteit.
teksten: Dinkellandvisie PBJ en website fietslabyrint.nl